In mijn psychotherapiepraktijk bied ik individuele psychodynamische psychotherapie aan volwassenen en ouderen.
Daarnaast geef ik leertherapie en supervisie aan psychiaters, aan klinisch psychologen en aan psychotherapeuten die in opleiding zijn.
Opleiding
In 1979 studeerde ik cum laude af aan de Rijksuniversiteit Leiden. Aansluitend specialiseerde ik mij in de klinische psychologie, in de psychotherapie en in de psychoanalyse. Na mijn afstuderen werkte ik bij verschillende instellingen voor geestelijke gezondheid (GGZ). Het laatst bij het Nederlands Psychoanalytisch Instituut in Utrecht en Amsterdam (NPI). Ik ben psychotherapeut, klinisch psycholoog en supervisor bij de NVP, de NVPP en bij het register Affect Fobie Psychotherapie (AFP) van de NVPP.
Wetenschappelijk onderzoek
Voor wetenschappelijk onderzoek heb ik veel belangstelling. In december 2006 promoveerde ik aan de Vrije Universiteit (VU) op een wetenschappelijk onderzoek naar het begrip weerstand in de psychoanalytische praktijk. In mijn artikelen probeer ik zoveel mogelijk onderzoeksresultaten te integreren.
Docent
Vanaf 1992 verzorg ik onderwijs voor GZ psychologen, psychotherapeuten en klinisch psychologen in opleiding. In deze cursus geef ik onderricht in het Ontwikkelingsprofiel en in de Affectfobietherapie. Daarnaast verzorg ik workshops over angst voor de dood.
Motivatie als therapeut
Ik vind het boeiend om aan te voelen en te begrijpen waar patiënten mee worstelen. Om hen te helpen zichzelf beter te begrijpen, oog te krijgen voor hun valkuilen en herhalende patronen in hun relaties, en hen te ondersteunen bij het verkrijgen van de regie over hun leven. Met het psychoanalytische kader en de ontwikkelingspsychologie in mijn achterhoofd probeer ik steeds te begrijpen waarom de patiënt het nodig heeft zich op een bepaalde wijze te gedragen, en hoe hij zich verhoudt tot anderen. In mijn aanpak maak ik al naar gelang de patiënt het nodig heeft gebruik van benaderingen uit diverse therapiescholen.
Motivatie als docent
Het is leuk en boeiend cursisten te enthousiasmeren, hen meer oog te laten krijgen voor de belevingswereld van patiënten, en die beter aan te voelen en te begrijpen.
Cursisten wil ik vooral aanmoedigen om op een flexibele niet dogmatische wijze gebruik te maken van wat zij geleerd hebben, nieuwsgierig te zijn en te vertrouwen op hun intuïtie. Ik leer de cursisten de mogelijkheden tot verandering van patiënten niet te overschatten, maar ook de beperkingen van patiënten te onderkennen, en hen te helpen die te accepteren en te hanteren. Het oefenen van technische vaardigheden met behulp van rollenspelen vind ik erg belangrijk. Ik ervaar het ook als avontuurlijk, omdat het iedere keer verrassende invalshoeken oplevert.
Inspiratie als docent
Van de interacties met cursisten, hun wijze van denken en beleven, de kritische vragen en opmerkingen leer ik zelf ook veel: ”Teaching is learning twice”. Mijn aanpak en lesprogramma vernieuw ik regelmatig door gebruik te maken van de feedback van de cursisten, erover te lezen, cursus te volgen en nieuwe benaderingen uit te proberen.